Umudumuz Uzaylılar!
0
A+
A-
Hafta sonu çoğu kişi için dinlenme zamanıdır. Hafta içi çöken yorgunluk, Cuma gününün son saatlerinde kurulan hafta sonu hayalleri, saatlerce uyumalar, miskinlik… Mental olarak hafta içlerim bazen yorucu geçse de fiziksel olarak gayet dingin oluyorum. Hayatımın geri kalanını düşünecek olursak da iş hayatındaki fiziksel dinginlik beni yoruyor. Haliyle tersi bir şey yapmak gerektiğinden hafta sonu olabildiğince fiziksel aktivitelere girişiyorum. Boks, koşmak falan gelmesin aklınıza. Gezmek, tozmak falan…
Yorulduğum bir hafta sonunun son günü erken yatayım diyorum. Ne zaman erken uyusam memlekette bir bok oluyor. Ya patlama, ya deprem, ya saldırı… Sabah ilk işim interneti açıp “Ulan ben uyurken ne oldu acaba memlekette?” diye bakmak oluyor. Fiziken yorucu geçmeyecek hafta içimin ilk günü yine aynı soruyla Twittera girdiğimde karşımda bir başlık: “UFOattacktoTurkey” UFO’nun açılımının Türkçesi “Tanımlanamayan uçan nesne” Bizim UFO’yu kullanma şeklimiz? “Ananı skym uzaylılar!”
Şimdi size uzay ve uzaylılar ile ilgili bildiklerimi anlatmayacağım tabi ki de. Mevzuya derin de ilgi duymuyorum. Sabah okuduğum ve ilk bakışta uzaylıların bizim memleketle ilgili bir boklar yemek istediği düşüncesinin bendeki karşılığından bahsedeceğim.
Dünyanın ve insanlığın tarihi pek eski olmakla beraber benim bu işe karışmamın üzerinden 26 sene falan oldu. İlginçtir ki çok çabuk benimsemiş olacağım ki dünyadan bir halt olmayacağını sabahki haber beni pek bir heyecanlandırdı. Aklıma gelen ilk soru “Ulan alırlar mı beni bu dünyadan? Yeni bir yaşam alanı, farklı tipler, trip yok, siyaset yok, entrika yok…” Birden dünyayı sattım. Baya böyle insanlığı falan bırakıp gittim kafamda. Üstelik bunu yaparken de – yine kafamın içinde – kendimi “Unidintified” bir cisme, biz Türklerin deyimiyle “Ananı skym, uzaylı”ya bıraktım.
Benim gibi düşünen niceleri olmuştur, eminim. Peki ne ara bu kadar kötü olduk, soğuduk dünyamızdan? Eğer aranızda uzaydan, uzaylıdan korkan varsa, korkmasın. Bu kadar stres, kötülük yüklü bir varlığı kim ne yapsın ki? Kendi dünyasına bunları yapan, onların dünyasına neler yapmaz?
Yine de, eğer bir uzaylı okuyorsa bu yazımı, ben dostum uzaylı.
Benzer Konular
Henüz dünyaya gözlerimi bile açmadan ağırlıklarının altında ezilebileceğim kadar beklentiyle beraberdim. Daha kim olduğumu benim bilmem bile imkansızken, herkesin benim hakkımda bir fikri, bir hayali vardı. Bebekken çok hissedemezdim herhalde, ama hep oradaydılar. Önceleri, herkesten beklenen ne varsa benden de bekleniyordu sadece. Zamanı gelince emeklemem, yine zamanı gelince yürümem ve...
Merhaba kıymetli okur, Memleketin tamamında olmasa da en azından büyük bir kısmında 31 Mart yerel seçimlerini geride bıraktık. Malum İstanbul’da seçim henüz devam ediyor ve AKP kazanana kadar da sürecek gibi… Ben, bizi ilgilendiren kısmıyla, Çerkezköy seçimleriyle ilgili kısa bir değerlendirme yapmak istiyorum. Zira İstanbul daha çok konuşulacağa benziyor. Yazının...
1999 yılının Kasım ayıydı sanırım. Okuldan eve geldim ve babam Çerkezköy’e taşınacağımızı söyledi. ‘Bi dur dedim, nereden çıktı şimdi Çerkezköy? Hem Çerkezköy neresi? Benim okul nolcak? Arkadaşlar falan…’ diyecektim ki kamyonda buldum kendimi… Tabi ki kimse sormadı fikrimi bana. Yüklendik eşyaları, çıktık yola. Yolda sorabildim ‘Çerkezköy nerede?’ diye. ‘İstanbul’da’ dedi...
Yeni yasa tasarısından bahsetmeme gerek yok sanırım. Ben size direkt bu tasarının nasıl, ne sebeplerle yapıldığını anlatacağım. ‘‘Üç beş marjinal’’ vekil oturup düşünüyor. Çok sık yaptıkları bir şey olmadığından doz aşımı yaşıyorlar tabii, kafalar çakır olunca da döküyorlar eteklerindeki taşları ve diyorlar ki ‘‘Biz çoluk çocuk demeden tecavüz ettik. Etmeye...
Sevdiğim bir arkadaşım vardı. Tez canlı bir hatun. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez, çok sık kavga etmez kavga ettiğimizde de küfüre kadar gelirdik. O ederdi. Ben gülerdim. Sonra daha çok ederdi. Bir kavgamızda küfür yemedim ondan. Soruyla susturdum. Mevzu Atatürk… Hikaye tahmin ettiğiniz gibi ilerlemeyecek. Atatürk’ü sevmeyen biriydi ve ben onu...
Merhaba kıymetli okur; Basın bayramını kutladığımız şu önemli günlerde sizlere gazeteciliğin ne olmadığını anlatmak istiyorum. Yazımın anlaşılır olması açısından, affınıza sığınarak ibretlik örnekler vermek istiyorum ancak şunun da altını önemle çizmem lazım, bu yazıdaki kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Malumunuz 24 Temmuz günü Basın Bayramını kutladık ve tüm ülke...